Ibuprofen na ból ucha. W pierwszym momencie należy podać lek przeciwbólowy i przeciwzapalny. Najlepiej sprawdzi się ibuprofen, który można podawać dla dzieci powyżej 3 miesiąca życia w postaci zawiesin do picia oraz czopków, a dla dorosłych w postaci tabletek i kapsułek doustnych. W aptece znajdziesz leki pod nazwami: Nurofen

Wyniki dla: antybiotyki na ból zęba Zapalenie oczodołu od chorego zęba – możliwa utrata wzroku Choroba odogniskowa najczęściej kojarzy się z niebezpieczeństwem zakażenia stawów, nerek bądź mięśnia sercowego. Tymczasem zakażenie zębopochodne może być również przyczyną zapalenia oczodołu. Wprawdzie powikłanie to występuje rzadko, niemniej może doprowadzić do poważnych, nieodwracalnych szkód w narządzie wzroku, szczególnie jeśli dotyczy dziecka. Tylko szybkie podjęcie zdecydowanej interwencji może zapobiec poważnym komplikacjom, które grożą nawet utratą wzroku. Klinicyści z Koirala Institute of Health Sciences z Nepalu opisali przypadek 8-letniego chłopca, u którego stwierdzono poważny stan zapalny oczodołu. Zapalenie pojawiło się jako następstwo zakażenia zębopochodnego. Pierwotną przyczyną była tutaj próchnica jednego z trzonowców w garniturze zębów mlecznych szczęki. Chłopiec trafił na pogotowie stomatologiczne z bólem zęba doskwierającym od tygodnia, miał także gorączkę, leukocytozę, obrzęk prawego policzka i okolicy oczodołowej. Okulista stwierdził wytrzeszcz prawego oka, rozlany obrzęk wokół powiek; ograniczona była także ruchomość gałki ocznej. Więcej Lekarzu, aptekarzu – czy wiesz, jak pomóc? Leki na ból zęba… 3 października 2017 --- Drukuj Krótki poradnik ratujący pacjenta i jego zęby. Leki na ból zęba i nie tylko. Kiedy w środku nocy podczas twojego dyżuru staje przed tobą pacjent skarżący się na ból zęba, ordynujesz środek przeciwbólowy. Postępowanie jak najbardziej skuteczne – ale działa jedynie doraźnie. Środek przeciwbólowy zlikwiduje objaw, ale nie przyczynę – bo zęby nie bolą bez powodu. Przyczyny dolegliwości mogą być różne i niekoniecznie związane z aktualnie doskwierającą pacjentowi częścią uzębienia. Wiesz o tym ty, jako fachowiec zajmujący się problematyką zdrowia, ale niekoniecznie wie pacjent. Dlatego pacjenta należy poinformować, że powinien jak najszybciej zgłosić się do dentysty. Idealnie, jeśli dentysta obejrzałby go niezwłocznie, czyli w środku nocy właśnie – dlatego warto znać dane teleadresowe pogotowia, w którym pacjent może skorzystać z pomocy doraźnej poza godzinami pracy dziennych stomatologów. A jeszcze lepiej – współpracować z placówką świadczącą usługi pogotowia dentystycznego. Przydaje się to w szczególności, kiedy na SOR-ze lub w pełniącej dyżur nocny aptece staje przed tobą pacjent nie tylko obolały, ale również z opuchlizną. Sytuacja jest wtedy dużo poważniejsza: możesz podejrzewać zakażenie tkanek przyzębia, w tym ostre zapalenie tkanek okołowierzchołkowych, a nawet istnienie ropnia. Ropień może stanowić zagrożenie życia – zatem antybiotykoterapia jest tu niezbędna. Zanim jednak zaczniesz nerwowo zastanawiać się, czy poza podaniem leków konieczne będzie odbarczenie ropnia lub wykonanie innych zabiegów ratujących ząb i zabezpieczających przed powikłaniami ogólnoustrojowymi, pomyśl, że ocena tego przypadku medycznego należy do kompetencji stomatologa a nie twoich. Jeśli masz kontakt z pogotowiem dentystycznym, od razu wiesz, gdzie w środku nocy skierować pacjenta, którego wygląd może wprawić w popłoch nawet, jeśli masz na swoim koncie sporo praktycznego doświadczenia w leczeniu lub aptekarskiego. Dzięki współpracy z pogotowiem stomatologicznym możesz też szybko skonsultować rzadkie lub trudne przypadki medyczne – aby zastosować optymalne rozwiązanie lecznicze w zakresie posiadanych własnych kompetencji. Działające w Gliwicach całodobowe pogotowie stomatologiczne już od dawna jest otwarte na współpracę z podmiotami leczniczymi i aptekami. Współdziałamy w ten sposób z wieloma placówkami. Wystarczy do nas zadzwonić, a następnie można podesłać każdego pacjenta stomatologicznego w weekend lub po godzinach pracy gabinetów dziennych. Pomagamy w każdym przypadku. Dzięki sprawnej współpracy pogotowia dentystycznego z placówkami medycznymi i aptekami znajdującymi się w okolicy, udaje się niejednokrotnie uratować zęby, które w przypadku zwłoki w interwencji stomatologicznej trzeba byłoby usunąć. Bywa też i tak, że szybka konsultacja z dentystą usprawnia podjęcie decyzji o przeprowadzeniu bądź odwołaniu procedur medycznych, które zaordynował lekarz dyżurujący na pogotowiu ogólnym. Pacjenci, którzy trafili do pogotowia dentystycznego prosto z SOR-u lub apteki z powodu bólu zęba lub opuchlizny twarzy, niejednokrotnie wracają z podziękowaniami do lekarza lub aptekarza, który podczas swojego dyżuru wykazał się przytomnością umysłu i zasugerował wizytę w gabinecie Ścisła współpraca między pogotowiem stomatologicznym a placówką leczniczą przynosi wymierne korzyści pacjentom, ale także lecznicom i aptekom. Dodatkowo daje pacjentowi bezcenne poczucie bezpieczeństwa i kompleksowej opieki, co jest szczególnie istotne w odniesieniu do zdarzeń nagłych, wymagających szybkiej interwencji medycznej oraz u pacjentów szczególnej troski: dzieci, seniorów, niepełnosprawnych czy kobiet w ciąży. Jakie leki ty, lekarz lub aptekarz, możesz zalecić pacjentowi z objawami stomatologicznymi? Zasada jest bardzo prosta: pacjentowi z bólem podaje się lek przeciwbólowy (o sile i długości działania dobranych do natężenia i rodzaju bólu) i kieruje do dentysty; pacjent z opuchlizną, bólem, objawami ogólnymi i gorączką najpierw powinien być przebadany przez stomatologa. Obowiązkowo podaje się lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym oraz antybiotyki. Leki OTC (bez recepty), które możesz zalecić pacjentowi z bólem: W przypadku bólu zęba – preparaty zawierające: paracetamol – np. Paracetamol, APAP, Efferalgan, Panadol (w wersji Extra – z kofeiną), Calpol (zawiesina dla dzieci); ibuprofen – np. Ibuprom Max, Nurofen, Ibupar, Ibufen, IBUM, Iburapid, MIG; dwa lub więcej składniki przeciwbólowe – np. Metafen (ibuprofen + paracetamol), Antidiol (paracetamol + kodeina), Solpadeine (paracetamol + kodeina + kofeina), Etopiryna Extra (kwas acetylosalicylowy + paracetamol + kofeina), Saridon (paracetamol + propyfenazon + kofeina); metamizol – np. Pyralgina, Novalgin; kwas acetylosalicylowy – np. Polopiryna, Aspiryna, Pyramidon; deksetoprofen lub jego pochodne – np. Dexak, Ketesse; naproksen – np. Naxii, Aleve, Nalgesin; deksibuprofen – np. Seractil. Do mechanicznego zabezpieczenia ubytku w zębie (który może być przyczyną bolesności i silnej nadwrażliwości) – preparat do zastosowania jako tymczasowe wypełnienie, np. pastę Plomb-R. Przy bólu z nadwrażliwości: preparat zabezpieczający ubytek w zębie – Plomb-R; pasty i/lub płukanki do jamy ustnej przeznaczone dla zębów z nadwrażliwością, zawierające składniki, które zamykają otwarte ujścia kanalików zębinowych, np. Elmex (seria Sensitive). Sensodyne (cała seria), Lacalut, Tołpa Stomatologic Sensitive, Elgydium Sensitive, Ziaja MintPerfect Sensitive, Seysso; preparaty remineralizujące, tzw. płynne szkliwo – np. ApaCare Liquid, GC Tooth Mousse, GC MI Paste Plus. Leki RX (na receptę), które można zalecić przy silnych bólach, zawierające: nimesulid – bardzo dobrze działa na ból zęba (np. Aulin); ketoprofen – np. Ketonal; pochodne opioidowe – np. Tramal. To można zalecić pacjentowi przy bólach, stanach zapalnych w jamie ustnej oraz opuchliźnie i/lub gorączce: Leki OTC zawierające: ibuprofen lub deksibuprofen; kwas acetylosalicylowy; naproksen; deksetoprofen lub jego pochodne; leki wieloskładnikowe z przynajmniej jednym składnikiem o działaniu przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym. Leki RX: Przeciwbólowe i przeciwzapalne zawierające ketoprofen, nimesulid lub pochodne opioidowe. Antybiotyki – najlepiej wnikające w kość. Numerem jeden jest klindamycyna (np. Clindamycin – MIT, Dalacin C) – ponieważ linkozamid ten bardzo dobrze leczy zakażenia tkanek okołowierzchołkowych. Można też zaordynować inny linkozamid: linkomycynę (np. Lincocin). Przy zakażeniach kości szczęk pomocna jest wankomycyna – antybiotyk z grupy glikopeptydów (np. Vancocin). Można też zalecić penicyliny – same (np. Duomox) albo w połączeniu z kwasem klawulanowym (np. Amoksiklav), makrolidy (np. Klacid zawierający klarytromycynę), cefalosporyny (np. Biodroxil zawierający cefadroksyl). W przypadku dzieci warto zalecić antybiotyki w formie zawiesiny (np. Amoksiklav, Klacid). W razie jakichkolwiek wątpliwości, co to stanu zdrowotnego pacjenta, drzwi do pogotowia stomatologicznego są zawsze otwarte. Wystarczy jeden telefon i… działamy! Więcej o bólu zęba: Ból zęba a warunki atmosferyczne Ból zęba może być spowodowany nie tylko próchnicą czy innymi chorobami jamy ustnej, ale również aurą za oknem. Co ciekawe, może pojawić się nie tylko wtedy, kiedy za oknem wieje, sypie śniegiem czy grzmi, ale również może dokuczyć przy pięknej, słonecznej lub wręcz upalnej pogodzie. Ból zęba może też być skutkiem infekcji lub podrażnienia nerwów, które zostały spowodowane przez niesprzyjającą aurę. Dolegliwości ze strony zębów związane bezpośrednio lub pośrednio z warunkami pogodowymi mogą pojawić się w następujących sytuacjach: Różnica temperatur między wnętrzem jamy ustnej a otoczeniem – ból najczęściej pojawia się, kiedy otwieramy usta podczas mrozu, ale może też wystąpić przy silnym, zimnym wietrze: u cierpiących na nadwrażliwość zębów (chłodne powietrze podrażnia delikatne zakończenia nerwowe ukryte w otwartych kanalikach zębinowych); u osób z chorobami dziąseł lub przyzębia – choroby te skutkują odsłonięciem wrażliwych szyjek zębowych; po zabiegach higienizacyjnych. Rada: nie otwieraj ust podczas mrozu lub zimnego wiatru. Wychodząc podczas ziąbu lub w wietrzną pogodę, załóż szalik lub kominiarkę tak, aby osłaniały usta. Używaj szczoteczek z miękkim włosiem oraz past i płukanek przeciw nadwrażliwości zębów. Więcej Przebarwienia zębów- podział i przyczyny Białe zęby są podstawą zdrowego uśmiechu. Zapewniają dobre samopoczucie i pewność siebie. Osiągnięcie takiego zniewalającego efektu nie jest w dzisiejszych czasach trudne. Warto jednak zanim zdecydujemy się na konkretną metodę wybielania poznać przyczynę zmienionego zabarwienia zębów. Przebarwienia zębów Istnieją różne powody przebarwień zębów, stąd podział obejmuje także ich przyczyny. Przebarwienia zębów (discoloratio dentium) mogą być konsekwencją działania czynników zewnątrz- lub wewnątrzpochodnych. W przypadku tych pierwszych barwnik gromadzi się w błonce nabytej zęba pokrywającej szkliwo, ale także nieosłoniętej zębinie lub cemencie. Jeżeli chodzi o druga grupę to barwnik gromadzi się w zębinie w trakcie lub po zakończeniu rozwoju zęba. PRZEBARWIENIA WEWNĄTRZPOCHODNE – powodowane zazwyczaj poprzez choroby systemowe bądź przyjmowanie leków, mogą powstawać w następujących przypadkach: • we WRODZONEJ PORFIRII- schorzenie genetyczne, powodujące zaburzenia procesu erytropoezy, czego efektem jest nadmierna produkcja koproporfiryny i uroporfiryny gromadzonych w tkance kostnej i zębach. Skutkiem jest różowobrązowe, czerwonoszare lub ciemnobrązowe zabarwienie zębów, bez zmiany ich kształtu. • w ŻÓŁTACZCE NOWORODKÓW- w wyniku wirusowego zapalenia wątroby i wynikających z niego zaburzeń następuje odkładanie biliwerdyny w rozwijających się zębach, czego efektem jest żółtobrązowe ich zabarwienie. • w CHOROBIE HEMOLITYCZNEJ NOWORODKÓW- zaburzenie powstające na skutek niezgodności serologicznej krwi matki i płodu, którego następstwami są niedokrwistość hemolityczna, uszkodzenia wątroby, żółtaczka jąder podstawy mózgu i hiperbilirubinemia. Występuje zabarwienie zębów od żółtego przez zielony, brązowy aż do czarnego zazwyczaj w okolicy przyszyjkowej, ale tylko w tych zębach których rozwój zachodził przed urodzeniem dziecka (zaraz po urodzeniu choroba leczona przez transfuzję krwi). • we WRODZONEJ NIEDROŻNOŚCI PRZEWODÓW ŻÓŁCIOWYCH- nieprawidłowa budowa przewodu żółciowego, powodująca odkładanie barwników żółciowych w tkankach zęba i w efekcie zielone ich zabarwienie. • w ALKAPTONURII- zaburzenie genetyczne o charakterze metabolicznym wpływające także na barwę zębów, ale też ścięgien i chrząstek dając w rezultacie ich niebieskoczarne zabarwienie. • w ZABURZENIACH GRUCZOŁÓW ENDOKRYNOWYCH- zabarwienie zębów jest w tym przypadku charakterystyczne dla zaburzeń konkretnego gruczołu, i tak np. w : -nadczynności przedniego płata przysadki- koloru żółtoszarego; -niedomodze nadnerczy- koloru żółtego; -nadczynności grasicy i tarczycy- koloru niebieskobiałego; -niedoczynności tarczycy- koloru mlecznobiałego. Więcej Media społecznościowe – sposób na unikanie dentysty i na zdobycie antybiotyków Media społecznościowe to jeden z najlepszych i najszybszych sposobów na kontakt z konkretną osobą i w konkretnej sprawie. Właściwość ta wykorzystywana jest również do zdobywania antybiotyków i zapewnienia wsparcia farmakologicznego dla osób zmagających się z bólem zęba, które unikają wizyty u dentysty. Czy można wyleczyć ból zęba tylko antybiotykami? Niestety, nie. Jak jednak ustalił dr Wendy Thomson, badacz z Uniwersytetu w Manchesterze, podczas pandemii w samej tylko Anglii – kiedy usługi stomatologiczne były mniej dostępne – dentyści zwiększyli liczbę przepisywanych recept na antybiotyki aż o 25%. Co istotne, wielu użytkowników mediów społecznościowych przyjmowało antybiotyki na ból zęba. Wyniki te uzyskano w oparciu o analizę 144 postów na Twitterze i Facebooku, które pojawiły się w tych mediach społecznościowych w ciągu ostatnich dwóch lat, a zostały wyszukane na podstawie tagów: antybiotyk, dentysta, ból zęba. Recepta na antybiotyk na zęby zamiast leczenia stomatologicznego Wielu użytkowników mediów społecznościowych jest tak przekonanych, że antybiotyki są najlepszym lekiem na zwalczanie bólu zęba, że kiedy dentysta lub inny lekarz nie przepisze tego antybiotyku, odczuwają silne rozczarowanie i frustrację. Więcej Co odontoblasty mają do odporności jamy ustnej? Jama ustna to wrota do całego organizmu, a jednocześnie brama, przez którą mogą wynikać czynniki chorobotwórcze. Z tego względu zachowanie zdrowia tego obszaru ciała ma kluczowe znaczenie dla dobrej kondycji ogólnej. Zniszczony próchnicą ząb to ząb, w którym w mniejszym lub większym stopniu (w zależności od stopnia zaawansowania próchnicy) toczą się procesy zapalne, które z czasem uszczuplają zasoby odontoblastów – komórek zębinotwórczych. Odontoblasty tworzą warstwę, która znajduje się między miazgą zęba a zębiną i oprócz tego, że przez całe swoje życie odkładają zębinę, działają też jako naturalna bariera oddzielająca zmineralizowane tkanki zęba od tkanek żywych, czyli zębinę i szkliwo od miazgi[1]. Z tego właśnie powodu odontoblasty stanowią podstawowy element ochrony dla żywej miazgi. Jak odontoblasty zapewniają odporność jamie ustnej? Kiedy czynniki chorobotwórcze (na przykład bakterie próchnicy bądź wydzielane przez nie toksyny) wynikają w kanaliki zębinowe, w pierwszej kolejności napotykają na znajdujące się w nich wypustki odontoblastów, tak zwane włókna Tomesa. Powoduje to podrażnienie wypustka odontoblastu i zaktywowanie całej komórki do walki z czynnikiem patogennym. Wrażliwość wypustków odontoblastów, które znajdują się w kanalikach zębinowych powoduje, że reagują one na bodźce termiczne i mechaniczne docierające z zewnątrz i z chorego zęba. Tym samym poprzez nadwrażliwość zębów ostrzegają o otwarciu kanalików zębinowych i potencjalnym starciu lub uszkodzeniu szkliwa, albo też informują bólem o obciążeniu mechanicznym lub o kontakcie ze środkiem chemicznym[2]. Odontoblasty zapewniają odporność jamy ustnej na ataki czynników chorobotwórczych na dwa główne sposoby: Kiedy rozpoczyna się próchnica, komórki zębinotwórcze w odpowiedzi na każdą stymulację toksynami bakteryjnymi zaczynają wytwarzać zębinę reakcyjną, której zadaniem jest wytworzenie ochronnej otuliny dla miazgi, zabezpieczającej tę żywą tkankę przed atakami bakterii i bakteryjnych toksyn. Działają także jako aktywny element odporności swoistej, czyli są zaangażowane w te reakcje układu immunologicznego, które uruchamiają się jako pierwsze – i błyskawicznie – po w kontakcie z czynnikiem chorobotwórczym. Komórka zębinotwórcza dzięki receptorom, w które jest zaopatrzona, wykrywa antygeny patogenu. Inicjuje to powstanie kaskady zdarzeń, które doprowadzą do powstania reakcji zapalnej. Wydzielane są mediatory prozapalne (chemokiny, cytokiny)[3], które dyfundują do sąsiadującej z komórkami zębinotwórczymi warstwy miazgi i przyciągają różne komórki zaangażowane w rozwój reakcji zapalnej, a także uaktywniane są składniki przeciwbakteryjne – na przykład białka defensyny, które wykazują aktywność antybiotyczną i są dzięki temu ukierunkowane na zabicie bakterii znajdujących się w pobliżu odontoblastów. Metody działania odontoblastów Więcej Pandemia – poradnik jak się zachować w gabinecie stomatologicznym PORADNIK PRAKTYCZNY DLA PACJENTÓW (dentyści też mogą skorzystać). Idziesz do dentysty w czasie pandemii. Czy na pewno wiesz, jak się zachować, aby uniknąć zakażenia i nie stworzyć zagrożenia dla siebie, swoich bliskich oraz personelu? Przedstawiamy przejrzysty i praktyczny poradnik dla pacjentów, w którym wyjaśniamy, jak zachować się w gabinecie stomatologicznym w czasie pandemii zakażeń wywołanej przez wirusa SARS-CoV-2 powodującego chorobę COVID-19. W świecie zdominowanym przez koronawirusa, – gabinet w Gliwicach – funkcjonuje nadal. To oczywiste, że z uwagi na realne zagrożenie zakażeniem, tak samo, jak i inni, wolelibyśmy zastosować się do zaleceń programu „Zostań w domu”, ale ponieważ dysponujemy odpowiednimi środkami ochrony osobistej dla personelu medycznego, to mamy możliwość udzielania pomocy stomatologicznej w tym trudnym czasie, i czujemy się w obowiązku, aby to czynić. Wprawdzie specjalistyczna odzież ochronna zapewnia komfort i bezpieczeństwo pracy, ale nie daje gwarancji 100%, że do przeniesienia potencjalnego zakażenia w gabinecie na pewno nie dojdzie. Podczas pandemii zrezygnuj z planowanego leczenia zębów, leczenia protetycznego oraz zabiegów stomatologii estetycznej i higienizacyjnych! Wybierz telestomatologię, czyli porady udzielane na odległość. Do dentysty idź tylko z poważną sprawą, ból zęba, opuchlizna czy uraz. Wymagają one bowiem szybkich, zdecydowanych działań, które ratują zdrowie, a nawet życie. Pęknięta proteza nie jest zdarzeniem, które wymaga natychmiastowej ingerencji protetyka. Może poczekać, aż minie najgorętszy okres zakażeń. NIE OKŁAMUJ stomatologa i jego asysty! Od tego, czy mówisz prawdę podczas wywiadu medycznego, zależy zdrowie personelu, a także zdrowie i życie wielu innych pacjentów i osób z ich otoczenia. Bądź odpowiedzialny/a – poinformuj personel, że jesteś w trakcie kwarantanny lub pod nadzorem epidemiologicznym i nie wymuszaj wizyty na wyimaginowany bądź wyolbrzymiony ból, bo innym dentysta w tym czasie może być bardziej potrzebny. Do poczekalni wchodź sam/a. Osoby towarzyszące niech zaczekają na zewnątrz budynku. Dzięki temu unika się powstawania skupiska ludzi w lecznicy i zmniejsza prawdopodobieństwo zakażenia koronawirusem. Obserwujemy dużą niepewność pacjentów, jak się zachować w gabinecie, aby uniknąć zakażenia. Także codziennie stykamy się z zachowaniami, które mogą zwiększać ryzyko przeniesienia infekcji, oraz z natłokiem informacji, które nie do końca są prawdziwe. Poznajcie zatem fakty. Fakty o koronawirusie z Wuhan Żaden wirus nie jest żywym organizmem. Koronawirus także. To twór stojący na granicy między światem ożywionym i nieożywionym, który może wykazywać aktywność biologiczną jedynie w organizmie żywym, np. w człowieku. Każda cząstka wirusa SARS-CoV-2 składa się z kwasu nukleinowego RNA umieszczonego w kapsydzie – płaszczu zbudowanym z białek, który pokryty jest dodatkowo osłonką białkowo-lipidową. Osłonkę tę można usunąć lub uszkodzić dzięki zastosowaniu detergentu lub mydła. Pozbawiony osłonki wirus rozpada się w krótkim czasie. Ponieważ wirus powodujący chorobę COVID-19 jest wirusem zawierających RNA, należy do grupy silnie mutujących. To dlatego przechorowanie infekcji może nie chronić przed kolejnym zachorowaniem na COVID-19, jeśli czynnikiem infekcyjnym będzie inny wariant koronawirusa. Wirus SARS-Cov-2 może być wszędzie: na dłoniach, powierzchniach, w powietrzu, na podłodze, na ziemi i pozostaje w tych miejscach nawet przez wiele dni – dlatego bardzo łatwo jest się nim zarazić. I bardzo łatwo go przenosić. Ponieważ wirus nie jest żywym organizmem, ale cząsteczką białkowo-lipidową, dlatego nie jest zabijany, ale sam się rozkłada. Czas rozpadu zależy od temperatury, wilgotności i rodzaju materiału, na którym leży. Im jest chłodniej, wilgotniej i ciemniej, tym lepsze warunki do przetrwania ma wirus. Infekcja COVID-19 w ciężkich przypadkach doprowadza do ostrej niewydolności oddechowej, co może trwale uszkodzić płuca, a także może doprowadzić do śmierci. Więcej Fobie u dentysty. Co przeraża pacjentów (i stomatologów) w gabinecie? Przychodzi pacjent do gabinetu stomatologicznego i odczuwa strach: przed dentystą, bólem i przed samym leczeniem. Lęk budzi w nim widok kitla, narzędzi, a także krew. Prośba o otwarcie ust, widok wiertła czy czerwonej plamy w spluwaczce lub sama tylko świadomość, że dentysta pracuje nad zębem, a tkanki krwawią, potrafi doprowadzić pacjenta do paniki, przyspieszonego bicia serca i oddechu, duszności lub – co też się zdarza – do omdlenia w wyniku reakcji wazowagalnej (rozszerzenia naczyń i spowolnienia bicia serca lub obniżenia ciśnienia krwi). Reakcje w odniesieniu do wymienionych sytuacji są przesadne – bo w gabinecie dentystycznym pacjent może czuć się bardzo bezpiecznie. Tak jednak objawiają się fobie – zmory samych pacjentów, ale również i stomatologów. Fobie mogą też skutkować unikaniem sytuacji, w których się ujawniają[1]. Dentofobia jest tylko jedną z nich. Przedstawiamy fobie, które mogą utrudniać leczenie zębów i współpracę między dentystą a pacjentem. Dentofobia (odontofobia), czyli strach przed dentystą, ortodontą, leczeniem zębów[2] – fobia osławiona i najczęściej spotykana u pacjentów w każdym wieku. U najmłodszego pokolenia, na szczęście, coraz rzadziej spotykana – z uwagi na większą świadomość samych rodziców, którzy rozsądnie przygotowują maluchy na spotkanie z dentystą, jak i nowocześniejsze techniki leczenia zębów w porównaniu do tego, co stomatolog mógł zaoferować jeszcze kilka dekad temu. Jej odmianą jest jatrofobia, czyli lęk ogólnie przed lekarzami. Ponieważ dentyści noszą też obecnie kolorowe lub jednobarwne (ale nie białe) fartuchy lekarskie, coraz rzadsza jest też leukofobia, czyli paniczny strach przed kolorem białym. Hemofobia (hematofobia) – strach przed krwią, widokiem krwi. Fobia ta, częstsza u kobiet, osób z niższym wykształceniem lub zaburzeniami psychiatrycznymi[3], wyjątkowo skutecznie komplikuje leczenie, gdyż częstym skutkiem lęku odczuwanego przez pacjenta jest omdlenie. Warto wspomnieć, że naukowcy doszli do wniosku, iż hemofobia może być fobią… ratującą życie – ponieważ utrata świadomości i reakcja na widok krwi, które w dzisiejszych czasach zmuszają dentystę do przerwania leczenia, dawniej – w czasach wojen i napaści – mogły niejednej co bojaźliwszej osobie umożliwić przetrwanie. To fobia, która jest równie groźna, jak dentofobia, gdyż pacjent, który ma świadomość, że podczas leczenia zębów w jego jamie ustnej pojawia się krew, będzie omijał gabinet dentystyczny szerokim łukiem – prawdopodobnie do momentu, aż ból lub inna negatywna przypadłość związana ze zdrowiem jamy ustnej nie przymuszą go do spotkania ze stomatologiem. Hemofobia dotyczy także personelu medycznego – z badań wynika, że co ósmy student mdleje na widok krwi, podczas iniekcji lub asystowania przy zabiegach. Agilofobia – strach przed bólem. Dotknięci nią pacjenci mogą też zmagać się z aichmofobią, czyli nieuzasadnionym lękiem przed ostrymi przedmiotami stosowanymi przez dentystę, z igłą, skalpelem czy końcówkami narzędzi do ręcznego kiretażu. Również pacjenci dotknięci ksyrofobią, czyli strachem przed brzytwami czy ostrzami, mogą odczuwać lęk związany z użyciem skalpela. Aidsofobia – strach przed zarażeniem się wirusem HIV. Skutkiem tej fobii jest fatalny stan zdrowia zębów z powodu permanentnego unikania wizyt w gabinecie z uwagi na to, że dotknięci tą fobią pacjenci mają świadomość, że u „ich” dentysty również mogą leczyć zęby osoby zarażone tym wirusem. Jeśli pacjent boi się zarażenia nie tylko AIDS, ale także i innymi patogenami, jego problemem jest tapinofobia (strach przed chorobą zakaźną). Dla lekarza dentysty może to oznaczać nie tylko kłopoty z opanowaniem strachu pacjenta przed leczeniem, ale także trudność w przekonaniu pacjenta, że antybiotyków nie trzeba bezwzględnie stosować przed każdym zabiegiem lub nim. Astenofobia – strach przed zasłabnięciem. Tym silniejszy, im pacjent ma gorsze doświadczenia z leczeniem lub diagnostyką. Fobia ta może wiązać się z hematofobią, czyli strachem przed krwią: świadomość pacjenta, że podczas zabiegu może być narażony na widok krwi, co może skończyć się omdleniem, budzi jego strach przed zasłabnięciem. Bacillofobia (mikrobiofobia) i bakteriofobia –strach – odpowiednio – przed drobnoustrojami i bakteriami. Fobia może skutecznie odstraszyć przed wizytą u dentysty z powodu lęku przed możliwością kontaktu z mikroorganizmami w gabinecie, ale też – z drugiej strony – zdopingować pacjenta do dbałości o higienę jamy ustnej i do leczenia próchnicy. Podobne skutki może zrodzić werminofobia, czyli strach przed zarazkami. Fobia społeczna izolowana – ogarnięty nią pacjent odczuwać może bezpodstawny lęk przed wizytą u dentysty z racji konieczności spotkania się z innymi osobami w gabinecie. Ambulofobia – strach przed chodzeniem. Dotyka najczęściej osoby starsze lub zmagające się ze schorzeniami ortopedycznymi czy reumatologicznymi, które boją się upadku podczas chodzenia i urazów będących jego konsekwencjami[4],[5] Ogarnięty taką fobią pacjent może mieć opory przed wejściem na fotel dentystyczny czy przed przejściem po schodach na badanie tomograficzne CBCT, które przeprowadza się w innym pomieszczeniu niż właściwy gabinet stomatologiczny. Chemofobia – strach przed substancjami chemicznymi lub hygrofobia – lęk przed roztworami, zawiesinami, mieszaninami płynnymi. Może objawić się np. podczas czyszczenia kanałów korzeniowych lub zakładania wypełnienia stomatologicznego. Diskimedifobia – strach przed badaniem przez studenta medycyny oraz diskipulofobia – lęk przed studentami. Obie fobie mogą uniemożliwić przebieg diagnostyki czy leczenia w ośrodkach stomatologicznych kształcących przyszłych dentystów, a także wprowadzić zamieszanie w rytm pracy personelu indywidualnej praktyki stomatologicznej, jeśli pacjent utożsami lekarza odbywającego tam staż zawodowy lub będącego w trakcie specjalizacji ze studentem stomatologii. Farmakofobia lub neofarmafobia czyli strach – odpowiednio – przed przyjmowaniem leków lub przed nowymi lekami, mogą zniszczyć plan leczenia lub – w sytuacji, kiedy pacjent będzie się bał przyjmować antybiotyki przepisane osłonowo – poskutkować rozwojem zakażeń, które mogą pojawić się po zabiegu lub w niezagojonej jeszcze ranie. Skuteczne leczenie stomatologiczne wymagające hospitalizacji lub diagnostyki wysokospecjalistycznej w placówce szpitalnej może też utrudnić albo uniemożliwić nosokomefobia, czyli lęk przed szpitalem, albo nosofobia, czyli lęk przed leczeniem – jakimkolwiek a nie tylko stomatologicznym. Diagnostykę obrazową może z kolei uniemożliwić radiofobia, czyli strach przed napromieniowaniem. Co ciekawe: dentysta również może odczuwać lęk związany z farmaceutykami – konkretnie przed przepisywaniem leków uśmierzających silny ból, opartych głównie na opioidach. To opiofobia – lęk przed uzależnieniem się pacjenta od leków opioidowych. Fobofobia – strach przed własnymi fobiami. Lęk przed strachem, którego doświadcza się w związku z np. dentofobią czy hemofobią, to lęk „na zapas”, który może działać jak samospełniające się złe proroctwo i skutecznie przywołać u pacjenta atak paniki na myśl o leczeniu zębów czy widoku krwi. Panofobia – lęk przed wszystkim. Pacjent, który boi się leczenia, leków i diagnostyki to pacjent ekstremalnie trudny. Fotoaugliofobia, lęk pacjenta przed ostrym światłem. Może zakłócić przebieg leczenia stomatologicznego, jeśli pojawi się w odpowiedzi na jasny snop światła z lampy oświetlającej stomatologowi pole zabiegowe. Hafefobia, haftefobia to strach przed byciem dotykanym. Ponieważ nie da się uniknąć dotyku podczas badania i leczenia stomatologicznego, fobia ta może poważnie utrudnić walkę z chorobami jamy ustnej. Halitofobia – strach przed cuchnącym oddechem. Fobia ta mogłaby być utrudnieniem w leczeniu stomatologicznym w sytuacji, kiedy pacjent nie chce wyrzucić z ust odświeżającej oddech gumy do żucia. Ale też fobia ta może doprowadzić zęby do ruiny – jeśli dotknięty nią pacjent będzie nieustannie odświeżać oddech słodkimi cukierkami miętowymi czy eukaliptusowymi. Może też poskutkować pogorszeniem kondycji śluzówki jamy ustnej lub nawet kserostomią (suchością w jamie ustnej), kiedy pacjent będzie permanentnie stosował odświeżajcie oddech płyny do płukania jamy ustnej zawierające w składzie alkohol. Konterfobia (chęć doznawania sytuacji wywołujących lęk)– to przykład fobii, w której pacjent przychodzi do dentysty tylko po to, aby się bać. Ów wyczekany/sprowokowany lęk może bardzo silnie nakręcić spiralę strachu i skutecznie utrudnić leczenie, diagnostykę czy komunikację z personelem gabinetu. Toksofobia – strach przed zatruciem się, lęk przed toksynami. Więcej Pogotowie dentystyczne, czyli stomatolog w weekend Najczęściej sami jesteśmy winni temu, że zęby zaczynają boleć: z powodu zabiegania i wynikającego z niego braku czasu, który należałoby poświęcić na troskę o własne zdrowie, lub z powodu odkładania leczenia ubytków będącego rezultatem strachu, jaki wciąż jeszcze u niektórych osób wywołuje dentysta. Weekend i dni wolne są najgorsze dla obolałych pacjentów. Ból zęba ma bowiem to do siebie, że pojawia się znienacka i zazwyczaj wtedy, gdy o kontakt ze stomatologiem trudno, czyli właśnie w okolicach weekendu, dni świątecznych lub w nocy. Łykanie środków przeciwbólowych jest rozwiązaniem jedynie doraźnym i nie zawsze przynosi spodziewaną ulgę. Gdzie więc szukać pomocy i który dentysta w sobotę, w święta lub w nocy ulży obolałemu pacjentowi? Jest kilka możliwości: Gabinety działające w ramach kontraktu z NFZ – tu na pomoc nie tylko doraźną, ale także na wykonanie leczenia zachowawczego i endodontycznego można poza dniami roboczymi liczyć tylko w soboty i tylko w zakresie gwarantowanym w ramach kontraktu z Funduszem. Dentysta w niedzielę w zwykłym gabinecie nie przyjmuje Gabinety prywatne – pod warunkiem, że w danym dniu działają lub też uda się znaleźć stomatologa chętnego do wykonania usługi zdesperowanemu pacjentowi. Jednak mało który dentysta w niedzielę pracuje, a jeszcze mniejsze jest prawdopodobieństwo, że uda się u takiego stomatologa wykonać leczenie endodontyczne lub bardziej skomplikowany zabieg. Trzeba też liczyć się z tym, że żaden prywatny dentysta 24 h/dobę nie przyjmuje pacjentów – znakomita większość stomatologów w nocy śpi i w tym czasie nie pochyli się nad przywracaniem piękna i zdrowia uśmiechu. Pogotowie dentystyczne działające w ramach kontraktu i pogotowie stomatologiczne prywatne – teoretycznie spełniają tę samą rolę i tylko sposób finansowania świadczeń powinien być inny, ale okazuje się, że punkty te zazwyczaj działają na odmiennych zasadach. W pogotowiu funkcjonującym w ramach kontraktu otrzymujemy jedynie pomoc doraźną i tylko w stanach nagłych, czyli nie ma co liczyć np. na kontynuowanie i zakończenie leczenia zachowawczego, a jedynie na uśmierzenie bólu. Najczęściej w takich punktach można też spodziewać się raczej ekstrakcji zęba a nie jego ratowania. Takie podejście do leczenia w żadnym wypadku nie wynika z lenistwa przyjmujących tam specjalistów, ale jest warunkowane ograniczeniami narzucanymi przez kontrakt z NFZ. Więcej Ropnie i przetoki w jamie ustnej Jeśli odczuwamy ból w okolicach zęba, a na dziąśle pojawiają się tkliwe, kuliste nabrzmienia wypełnione treścią, określane potocznie jako „gulki”, to znak, że mamy do czynienia z ropnym zapaleniem tkanek. Schorzeń tych nie wolno lekceważyć – nie tylko dlatego, że dają nieprzyjemne objawy miejscowe i ogólnoustrojowe, ale przede wszystkim z uwagi na to, że nieleczone wywołują coraz poważniejsze skutki, mogą być niebezpieczne i dawać reperkusje w postaci zakażeń odogniskowych. Zapalenia ropne w jamie ustnej to najczęściej konsekwencje stanów chorobowych toczących się w tkankach okołowierzchołkowych. Tkanki te znajdują się przy otworze w wierzchołku korzenia zęba, czyli miejscu, w którym nerwy i naczynia krwionośne z kości wnikają do kanału korzenia zęba. Z tego powodu obszar okołowierzchołkowy zęba może stanowić wrota do rozprzestrzenienia się bakterii z ropnia na cały organizm. Przetoka zębowa Ropnie mogą tworzyć się w wyniku: zapaleń ostrych – to najczęstsza przyczyna; konsekwencją jest powstanie wspomnianych wyżej „gulek” i przebicie się ropnia w obrębie jamy ustnej, jam twarzoczaszki lub na zewnątrz; pierwotną przyczyną zapalenia ostrego może być zakażenie z chorującej miazgi zęba, infekcja czy spadek odporności organizmu; zapaleń przewlekłych – które najczęściej tworzą się na bazie schorzeń ostrych; są to stany zapalne rzadziej diagnozowane od ostrych, a ich wynikiem są przetoki, czyli kanały, którymi ropna treść wydostaje się na zewnątrz, lub/oraz zanik cementu i zębiny zlokalizowanych w korzeniach zębów. Więcej Czy wiesz, że... Jedną z zalet starości to możliwość śpiewania i mycia zębów jednocześnie. Jeśli Twoje zęby mają jasno żółty kolor, to oznaka że są zdrowe. Żółte zęby są najsilniejsze i trwałe. Jasno żółty to najbardziej naturalny kolor naszego uzębienia. Wybielając swoje zęby, tylko je osłabiamy. Niektóre serwisy oferują płatne kalendarze online, u nas nie ma za to dodatkowych opłat. FAQ

Napisano Styczeń 4, 2017. Zasadniczo jest kilka sposobów na ból, takich domowych, między innymi dezynfekcja - poszukaj sposobów w necie, ale też są preparaty w aptece. Jak miałem do

Witam! Chciałabym poznać wasze opinie na temat brania Mefacitu w trakcie karmienia piersią. Mam zaczęte leczenie kanałowe zęba. Przedtem nic mnie nie bolało, pani stonmatolog zaczeła mi leczyć kilkanaście dni temu. Troche mnie pobolewał, więc stwierdziła, że jeszcze poczekamy, popłukała go, wsadziłą jakąś watę cztery dni temu i kazała czekać. Problem w tym, że nie spałam dwie noce z bólu!!! Karmię piersią swoja córcię wiec nie moge przyjmować wszytskich leków przeciwbólowych. Jak narazie faszeruję się apapem! Tylko, że on wystarczał mi raptem na góra 2 godziny. No i wybrałam się do niej dzisiaj żeby coś z tym zrobić. Pani powiedziała, że robi się prawdopodobnie jakiś wysięk i stan zapalny, prawdopodobnie dostała się tam jakas bakteria. No i przepisała mi antybiotyk Augumentin i lek przeciwbólowy MEFACIT! Z tego co czytałam to tego leku nie mogą przyjmować kobiety w ciąży i karmiące piersią.Proszę was o pomoc bo ból zęba znowu narasta (i czeka mnie trzecia nieprzespana noc!) a ja już nie wiem co mogę wziąć!!!! bo apap już przestaje działać! a nie chcę faszerowac dzieciaczka szkodliwymi lekami! Ten post edytował olast pon, 21 sty 2008 - 21:28

ekstrakcja zęba a ból i opuchlizna. lewababa 01.06.12, 11:41. 2 dni temu mialam ekstrakcję zeba-masakra! trwało to 1,5 godz,efekt wyrwany ząb ,ale pozostaly resztki korzenia,które usuwać będzie mi chirurg za 3 tyg-teraz wszystko musi sie zagoić. od 2 dni lecę na Ketonalu forte-jest w miarę ok ,jak dziala ,ale po kilku godz od

Okres poświąteczny, mój dentysta niedostępny, więc spytam, może ktos wie: Dziecko jest przeziębione, bierze antybiotyki, ale strasznie zaczął je dzisiaj boleć ząb - czy mogę mu podać normalnie tabletki przeciwbólowe (na zęba) jeśli bierze antybiotyki? To nie wejdzie razem w jakąś szkodliwą reakcję? Od soboty ból zęba 5 wraz z opuchlizna Antybiotyk Doxycyklina właczono 2x1 kps. Ząb już kiedyś był leczony kanalowo.Po zdjęciu plomby z zęba i nacieciu różnią dalej boli z kanałów leczonych nic nie "wypływa "Jak długo brać antybiotyk i czy usunąć zęba? KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu. Ból zęba Stomatologia Leczenie

Domowe sposoby na ból zęba Ból zęba – czym jest i skąd się bierze? Ból zęba to bardzo nieprzyjemna dolegliwość, która potrafi całkowicie rozbić nam nasz dzień. Jest to jednak dolegliwość jakiej nie należy lekceważyć. … Read More

Implanty stomatologiczne – główne przeciwwskazania. Nie zawsze implanty stomatologiczne są rozwiązaniem, z którego dany pacjent może skorzystać. Najczęściej przeciwwskazaniami do założenia implantów są schorzenia przewlekłe, które wpływają na układ kostny lub odporność. O wszelkich dolegliwościach, które mogą utrudnić Antybiotyki to jedne z najczęściej stosowanych leków. Są niezastąpione w leczeniu infekcji bakteryjnych. W pewnych sytuacjach mogą uratować życie. Najczęściej przyśpieszają wyleczenie i powodują szybsze ustępowanie dokuczliwych objawów takich jak: kaszel, gorączka, ból. Pamiętajmy, że antybiotyki nie działają na infekcje wirusowe. Ampicillin Ampicillin Ampicillin jest obecnie rzadko stosowany. Dawno, dawno temu popularny antybiotyk, teraz zszedł na margines. Bakterie się uodporniły i dlatego ma słabsze działanie. Augmentin Augmentin podstawowy i bardzo często stosowany antybiotyk. Silny, skuteczny i dobrze tolerowany. Augmentin jest stosowany 2 lub 3 razy na dobę. Augmentin występuje w wielu różnych formach: Augmentin tabletki 375mg (200+125mg), 625 mg (500+125mg), 1000 mg (875+125mg) Augmentin ES (600+42,9mg) Augmentin SR (1000+62,5mg) Poniżej są odpowiedniki / zamienniki Augmentinu: Amoclan Amoksiklav i Amoksiklav QUICKTAB Auglavin Co-amoxiclav Bluefish Forcid Ramoclav Taromentin Biseptol Biseptol to antybiotyk nie pierwszej już młodości, ale nadal z powodzeniem stosowany. Nie działa oszałamiająco szybko, czy bardzo silnie, więc nie zawsze jest najlepszym wyborem. Biseptol jest stosowany zarówno w zapaleniach gardła, krtani czy oskrzeli, a także w niezbyt nasilonych przypadkach przewlekłego zapalenia oskrzeli (POChP). Lekarze lubią stosować jako drugi antybiotyk, na "doleczenie" przeciągającej się choroby. Biseptol jest tani. Z tolerancją Biseptolu jest problem, bo z jednej strony daje sporo uczuleń i alergii, a poza tym dość często powoduje zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie jak: nudności, wymioty, bóle brzucha i biegunki. Biseptol ma 1 dokładny odpowiednik (zamiennik): Bactrim - jest droższy niż Biseptol Ceclor Ceclor i Ceclor MR to dwie formy tego samego antybiotyku. Ceclor można powiedzieć "antybiotyk, nic szczególnego", raczej dość słaby. Bywa częściej stosowany u dzieci. Moje doświadczenia z użyciem Cecloru są kiepskie. Nie stosuję, bo w większości przypadków za słaby lub skuteczność niepewna. Ceclor ma tylko 1 dokładny odpowiednik: Vercef Cedax Cedax to jeden z najnowszych antybiotyków z grupy cefalosporyn w polskich aptekach. Cena Cedax'u jest bardzo wysoka. Rzadko stosowany dlatego trudno wypowiadać się na temat jego skuteczności. Cedax nie ma żadnych dokładnych zamienników. Cipronex Cipronex to antybiotyk do zadań specjalnych. Bardzo silny i bardzo skuteczny, ale nie jest stosowany w błahych sprawach. Stosowany dwa razy dziennie, występuje pod postacią tabletek 125, 250 i 500 mg (miligramów). Stosowany najczęściej w ciężkich zapaleniach oskrzeli, zapaleniach płuc, w wielu zakażeniach dróg moczowo-płciowych, w zakażeniach przewodu pokarmowego (np. biegunka podróżnych), w zakażeniach wewnątrzbrzusznych itp. Skuteczny i często niezastąpiony antybiotyk. Bywają skutki uboczne i niektóre osoby źle się czują w trakcie stosowania Cipronex'u. Uwaga! na stawy, chrząstkę stawową i ścięgna. Rzadki skutek uboczny to uszkodzenia tych tkanek - bóle, a nawet naderwanie lub zerwanie ścięgna. Jest kilka dokładnych zamienników Cipronexu: Cipropol Ciprinol Ciprobay - najdroższy, bo oryginał Ciphin Cipropol Proxacin Dalacin C Dalacin C to dobry antybiotyk. Znany jest głównie z tego, że jest to ulubiony antybiotyk dentystów. Kiedy dochodzi do stanu zapalnego od zęba (ból i obrzęk), prawie pewne, że dentysta "zaserwuje" Dalacin C do leczenia zanim zajmie się borowaniem w chorym zębie. Dalacin C może oczywiście więcej i okazuje się często jest bardzo skuteczny przy zapaleniach zatok i przy anginie (zapalenie migdałków podniebiennych). Są też dostępne dokładne odpowiedniki Dalacinu C: Clindacin Clindamycin MIP Klimicin Davercin Davercin to następny antybiotyk z dawnych czasów. Obecnie bardzo rzadko stosowany. Najczęściej przepisywany przez dermatologów do długotrwałego leczenia trądzika młodzieńczego. Davercin ma tylko 1 dokładny odpowiednik: Erythromycinum TZF Doxycyclinum Doxycyclinum to "stary, dobry" antybiotyk znany w dawnych czasach pod nazwą Vibramycyna. Mimo, że znany od dziesiątków lat nadal bardzo skuteczny, a niekiedy niezastąpiony. Często o wiele skuteczniejszy od nowych, niedawno wprowadzonych do polskich aptek antybiotyków. Okazuje się skuteczny w profilaktyce i wczesnym leczeniu boreliozy. Rzadko który antybiotyk jest tak skuteczny jak Doxycyclina w typowym zapaleniu zatok. Wypróbowałem na sobie i potwierdzam bardzo dobrą skuteczność. Dość rzadko ma jakieś skutki uboczne, które zazwyczaj nie są poważne. Najczęściej to uczuleniowa wysypka, dolegliwości żołądkowe i biegunka. Doxycyclinum jest stosowany w: W aptece dostaniemy dokładne odpowiedniki / zamienniki antybiotyku Doxycyclinum to: Doxyratio M Doxycyclinum Farma-Projekt Doxycyclinum TZF Doxyratio M Unidox Solutab Duomox Duomox to sztandarowy antybiotyk stosowany w typowych, niezbyt zaawansowanych zakażeniach bakteryjnych, takich jak: zapalenie gardła angina (zapalenie migdałków podniebiennych) zapalenie zatok wczesna faza leczenia boreliozy Dokładne odpowiedniki (zamienniki) antybiotyku Duomox to: Amotaks Amotaks Dis (postać do rozpuszczania i picia) Apo-Amoxi Hiconcil Ospamox Duracef Duracef zupełnie nijaki antybiotyk. Ani dobry, ani zły. Działa powoli i efekty są dopiero po kilku ładnych dniach. Duracef ma tylko 1 dokładny zamiennik: Biodroxil Keflex Keflex to antybiotyk, który w ostatnich latach stracił wiele na znaczeniu. W zasadzie bywa skuteczny głównie w niepowikłanych infekcjach dróg moczowych i ropnych zmianach na skórze. Wymaga solidnej dawki, żeby skutecznie i w miarę szybko zadziałał. Keflex nie jest drogi cena 12 szt. po 500 mg na zniżkę to 12 zł. Lek Keflex jest stosowany w następujących chorobach: zakażenia górnych dróg oddechowych zakażenia dolnych dróg oddechowych zapalenie ucha środkowego zakażenia kości i stawów zakażenia skóry i tkanek miękkich zakażenia dróg moczowych zakażenia narządów płciowych zapalenie gruczołu krokowego zapalenie zatok Keflex ma tylko 1 dokładny odpowiednik: Cefaleksyna TZF cena praktycznie ta sama co Keflex Klacid Klacid i Klacid UNO jeden z najczęściej przepisywanych antybiotyków. Uniwersalny, szybko działający i skuteczny. Lek Klacid ma szeroki zakres zastosowań, między innymi: zapalenie gardła zapalenie oskrzeli zapalenie płuc zapalenie ucha środkowego zakażenia skóry i tkanek miękkich choroby zapalne skóry: liszajec, zapalenie mieszków włosowych, ropnie zapalenia odzębowe np. ropień okołowierzchołkowy, zapalenie ozębnej i w jamie ustnej borelioza Klacid ma wiele dokładnych odpowiedników (wszystkie są tańsze od Klacidu): Fromilid i Fromilid Uno Klabax Klabion i Klabion UNO Klacid i Klacid Uno Klarmin Lekoklar, Lekoklar forte i Lekoklar mite Taclar Nolicin Nolicin to "krewniak" Cipronexu, a zarazem skuteczny lek na zakażenia dróg moczowych. Szybko i skutecznie leczy: ostre i przewlekłe zapalenie pęcherza i zapalenie cewki moczowej. Dawkowanie 2 razy dziennie, parę dni leczenia i po kłopocie. Cena Nolicinu nie jest duża 20 szt. po 400 mg kosztuje tylko 7 zł na zniżkę. Nolicin ma tylko 1 dokładny odpowiednik: Norseptcena praktycznie ta sama co Nolicin Ospen Ospen to antybiotyk na górne drogi oddechowe, ale o lekkim lub umiarkowanym nasileniu. Ospen nie jest drogi. Jest to całkiem niezły lek na anginę. Mały minus, że trzeba go brać przynajmniej 3 razy dziennie. Cena Ospenu nie jest wysoka 12 szt. po 1,5 mln j. kosztuje tylko 6 zł< na zniżkę. Inne zastosowania, to między innymi: zapalenie uszu zapalenie gardła płonica (szkarlatyna) ropne zapalenie błony śluzowej nosa i gardłaróża = zapalenie skóry ropne zapalenie skóry (np. liszajec, czyraczność, ropnie) ropowicazapobieganie stawowej gorączce reumatycznej zapobieganie bakteryjnemu zapaleniu wsierdzia Ospen nie ma żadnych dokładnych zamienników. Rovamycine Rovamycine nie najnowszy już antybiotyk, ale nadal skuteczny i w wielu sytuacjach przydatny. Przydaje się na przykład przy uczuleniach na takie antybiotyki jak Duomox, Augmentin i inne pochodne penicylin. Można go stosować w czasie ciąży (jest dopuszczony). Dawkowanie dość wygodne bo 2 razy dziennie. Cena Rovamycyny nie jest wygórowana 10 szt. po 3 mln j. kosztują ok. 15 zł na zniżkę. Rzadko daje skutki uboczne i mało dokuczliwe. Rovamycine nie ma żadnych dokładnych zamienników. Rulid Rulid antybiotyk niezbyt popularny, ponieważ na jego skuteczności nie można polegać. Zdaje się, że częściej stosowany u dzieci niż dorosłych. Przydaje się u dzieci głównie kiedy występuje lub zagraża zapalenie krtani. Lek Rulid najczęściej stosowany jest w leczeniu następujących schorzeń: zapalenie migdałków zapalenie gardła zapalenie błony śluzowej nosa i gardła zapalenie zatok zapalenie ucha środkowego zapalenie płuc zapalenie oskrzeli ropnie płuc i rozstrzenie oskrzeli stany zapalne skóry Cena Rulidu jest średnia 10 szt. po 150 mg kosztuje ok. 22 zł. Dokładne zamienniki leku Rulid to (wszystkie trochę tańsze od Rulidu): Xitrocin Rolicyn Renicin Sumamed Sumamed antybiotyk prawie niezastąpiony. Sama ilość różnych jego odpowiedników zamienników świadczy o jego popularności. Skuteczny, dobrze działający i łagodny antybiotyk. Cena Sumamedu nie jest wysoka za 3 tabletki po 500 mg zapłacimy w aptece ok. 20 zł na zniżkę. Wygodna 3-dniowa kuracja (czasem może być przedłużona). Azibiot Azigen Azimycin Azithromycin Genoptim Azithromycin Krka Azitrin AzitroLEK Azitrox i Azitrox Z Azycyna Azytact Azyter Bactrazol Canbiox Macromax Nobaxin Oranex Zetamax - ciekawa postać Sumamedu. Antybiotyk 1-razowy. Tylko 1 dawka i to już całe leczenie. Suprax Suprax nowy antybiotyk, który pojawił się w polskich aptekach dopiero parę lat temu. Nawet z racji swojej postaci (zawiesina do picia) nadaje się przede wszystkim dla dzieci. Najczęstsze zastosowania to choroby dróg oddechowych i dróg moczowych. Suprax jest drogi, bo nie ma refundacji 1 opakowanie leku kosztuje ponad 50 zł. Suprax nie ma żadnych dokładnych zamienników. Tarivid Tarivid antybiotyk zbliżony w swoim działaniu do Cipronexu. Tarivid nie jest antybiotykiem drogim za 1 opakowanie zapłacimy w aptece ok. 12 zł na zniżkę. Tarivid nie ma żadnych dokładnych zamienników. Unasyn Unasyn ten antybiotyk jest bardzo podobny do Augmentinu, ale nie jest popularny. Cena Unasynu jest średnia za 1 opakowanie zapłacimy w aptece ok. 30 zł na zniżkę. Unasyn nie ma żadnych dokładnych zamienników. Xyvelam Xyvelam to całkiem nowy antybiotyk, który odznacza się dobrą skutecznością i szybkim działaniem. Xyvelam ma dokładne odpowiedniki, które są o wiele tańsze: Levalox Levofloxacin Genoptim Levoxa Oroflocina Zinnat Bez antybiotyku Zinnat nie da się leczyć poważniejszych infekcji. To druga linia obrony przed paskudnymi zarazkami, które wywołują takie poważne choroby jak: zapalenie płuc zapalenie oskrzeli zaostrzenie obturacyjnej choroby płuc (POChP) zapalenie krtani odmiedniczkowe zapalenie nerek borelioza (wczesne leczenie) Cena Zinnatu jest średnia za 14 szt. po 500 mg (na całe leczenie) zapłacimy ok. 30 zł na zniżkę. Zinnat ma wiele dokładnych zamienników, które w teorii powinny działać dokładnie tak samo: Bioracef Cefuroxime Aurobindo Cefuroxime-1A Pharma Cefuroxim-MIP Cefuroximum 123ratio Ceroxim Furocef Novocef Tacefur Xorimax Zamur Zinoxx Przyczyny to m.in.: nieleczona próchnica, zgorzele, zapalenie przyzębia czy utrudnione wyrzynanie zębów mądrości. Wśród objawów zapalenia okostnej trzeba wymienić: silny, promieniujący ból zęba (np. przy nagryzaniu), szczękościsk, gorączkę. W opisywanym przypadku stosuje się: antybiotyk, leczenie kanałowe bądź ekstrakcję.

Leczenie kanałowe stanowi ingerencję w organizm, która zwiększa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowej infekcji bakteryjnej. Wiąże się często także z dolegliwościami bólowymi. Dlatego też w niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie doustnej antybiotykoterapii wspomaganej lekami osłonowymi bądź leczenia przeciwbólowego za pomocą leków lub z wykorzystaniem lasera. Antybiotyki Antybiotyki są grupą leków dość szeroko stosowaną w endodoncji. Wynika to z tego, że każde leczenie endodontyczne wypada uznać za ingerencję zwiększającą ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowej infekcji bakteryjnej (nawet jeśli będzie ona na niezwykle niskim poziomie natężenia). Leki przeciwbakteryjne powinny być stosowane bądź zatem jednorazowo u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka (profilaktycznie) lub też terapeutycznie (w przypadku rozwoju i penetracji infekcji bakteryjnej w tkanki pacjenta). POLECAMY Stany zapalne miazgi zębów mogą doprowadzić do groźnych powikłań ogólnoustrojowych, jeśli nie są prawidłowo leczone. W szczególnych przypadkach konieczne jest również zastosowanie doustnej antybiotykoterapii, wspomaganej lekami osłonowymi, lub też terapii przeciwbólowej. Antybiotyki należy stosować jako element profilaktyki u pacjentów, u których występuje podwyższone ryzyko penetracji bakterii ogólnoustrojowo i rozwoju infekcyjnego zapalenia mięśnia sercowego lub stawów. Według wszelkich doniesień naukowych i wskazań terapia antybiotykowa powinna być wykorzystana w przypadku wystąpienia u pacjenta objawów ogólnych związanych ze stanem zapalnym miazgi w postaci obrzęku tkanek twarzy i/lub wzrostu temperatury ciała. W innych przypadkach należy wdrożyć jedynie leczenie miejscowe, a antybiotykoterapię rozpocząć dopiero po wystąpieniu wyżej wymienionych objawów ogólnych. Terapia antybiotykowa nie powinna być jedynym elementem leczenia, zawsze powinna towarzyszyć działaniom miejscowym dotyczącym zęba objętego stanem zapalnym. Wśród antybiotyków, które można stosować w leczeniu powikłań stanów zapalnych miazgi, można wyróżnić β-laktamy oraz linkozamidy. Za skuteczny antybiotyk uznaje się również „klasyczne” penicyliny, jednak nie są one zalecane ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej u pacjenta. Ze względu na mniejsze ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej zaleca się stosowanie klindamycyny lub amoksycyliny z kwasem klawulanowym. Profilaktyka antybiotykowa w przypadku leczenia endodontycznego powinna dotyczyć tylko konkretnych grup pacjentów, objętych ryzykiem wystąpienia powikłań w postaci bakteryjnego zapalenia wsierdzia. Na pierwszej wizycie w trakcie zbierania wywiadu lekarskiego należy ustalić, jakie schorzenia układu sercowo-naczyniowego zgłasza pacjent i jakie stanowią one ryzyko wystąpienia bakteryjnego zapalenia wsierdzia (endocarditis). Jeśli w trakcie wywiadu stwierdza się u pacjenta: wszczepione sztuczne zastawki serca, epizod endocarditis w wywiadzie, wady wrodzone serca, chirurgicznie wytworzone zespolenie systemowo-płucne, oznacza to, że ryzyko wystąpienia powikłań jest wysokie i wymaga zastosowania zarówno profilaktyki przedzabiegowej, jak i pozabiegowej. W przypadku stwierdzenia w wywiadzie: wad serca, dysfunkcji zastawkowych, kardiomiopatii przerostowej lub schorzeń zastawek mamy do czynienia z niższym ryzykiem powikłań bakteryjnych, wystarczy wówczas zastosować profilaktykę przedzabiegową. W ramach profilaktyki przedzabiegowej (wady serca, zastawki serca, bakteryjne zapalenie wsierdzia, leczenie immunosupresyjne) można stosować: amoksycylinę (dorośli: 2,0 g, dzieci: 50 mg/kg jednorazowo godzinę przed zabiegiem), klindamycynę (dorośli: 600 mg, dzieci: 20 mg/kg jednorazowo godzinę przed zabiegiem). Obecnie najbardziej polecane jest jednorazowe podanie wysokiej dawki antybiotyku przed zabiegiem bez konieczności przyjmowania kolejnych dawek po jego zakończeniu. W ostrych stanach zapalnych tkanek okołowierzchołkowych powikłanych objawami stanu ropnego (obrzęk i/lub podwyższona temperatura ciała) należy wprowadzić antybiotykoterapię jako uzupełnienie prawidłowo prowadzonego leczenia endodontycznego. Wdrożenie odpowiedniego leczenia przyczynowego i/lub objawowego jest dodatkowo wspomagane terapią farmakologiczną przeciwbólową i przeciwzapalną. Klindamycyna – aktywna w stosunku do większości patogenów wywołujących zakażenia zębopochodne, doskonale penetruje tkankę kostną, lek pierwszego rzutu w terapii zakażeń zębopochodnych i przy uczuleniu na antybiotyki penicylinowe. Dawkowanie we wskazaniach endodontycznych wynosi 300 mg przyjmowane co 8 godzin lub też 600 mg przyjmowane co 12 godzin. W przypadku klindamycyny należy pamiętać, że lek jest niezalecany u osób ze schorzeniami zapalnymi przewodu pokarmowego ze względu na silne podrażnienie błony śluzowej. Po podaniu antybiotyku mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, zapalenie przełyku i błony śluzowej jamy ustnej. Bardzo rzadko (ale są one spotykane) obserwowane są reakcje nadwrażliwości (świąd, wysypka skórna, pokrzywka); jeszcze rzadziej obrzęki, gorączka polekowa, rumień wielopostaciowy i zespół Lyella, sporadycznie reakcje anafilaktyczne o ciężkim przebiegu. W przypadku któregokolwiek z zaburzeń należy przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem. Amoksycylina z kwasem klawulanowym charakteryzuje się gorszą penetracją do tkanki kostnej, ale szerszym spektrum działania przeciwbakteryjnego. Dawkowanie we wskazaniach endodontycznych wynosi 1,0 g przyjmowany co 12 godzin. Antybiotyki powinny być przyjmowane przez minimum 5 dni do ustąpienia objawów, jeśli te nie ustępują, konieczne jest przedłużenie antybiotykoterapii o kolejne 5 dni i/lub zmiana leku. Leki przeciwbólowe Jednym z elementów farmakoterapii przy stanach zapalnych miazgi u dzieci jest podawanie środków przeciwbólowych. Leczenie enodontyczne doprowadzi w końcu do ustąpienia dolegliwości, podobnie jak antybiotykoterapia, ale nie zawsze będzie to miało miejsce bezpośrednio po zabiegu. W takich przypadkach warto zalecić podanie odpowiednich środków przeciwbólowych. Dodatkowo część z środków przeciwbólowych ma również działanie przeciwzapalne, które warto wykorzystać. Paracetamol Jest jednym z popularniejszych środków przeciwbólowych, można go stosować w każdym wieku, również u dzieci i kobiet w ciąży. Ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, nie działa natomiast przeciwzapalnie. Jego mechanizm działania polega na inhibicji syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym i w ten sposób blokowaniu odczucia bólu. Oznacza to, że działanie nie jest natychmiastowe, efekt przeciwbólowy powinien utrzymać się przez 6–8 godzin. Skutki uboczne zażywania paracetamolu są niezwykle rzadkie, toteż jest lekiem zalecanym dla dzieci. Przedawkowanie paracetamolu wywołuje bardzo poważne skutki zdrowotne. Miejscem metabolizmu paracetamolu jest wątroba, gdzie większość leku przekształcana jest do nieaktywnych siarczanów i glukuronianów, natomiast pozostała część ulega przemianie do wyjątkowo toksycznej dla wątroby N-acetylo-p-benzochinoiminy, która jest natychmiast przekształcana pod wpływem silnego antyutleniacza wątrobowego, zwanego glutationem, do związków nietoksycznych. Wydolność glutationu wątrobowego ma swoje ograniczenia, stąd konieczność przestrzegania odpowiedniej dawki dobowej. Ibuprofen Ibuprofen to lek z rodziny niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Działa poprzez inhibicję powstawania prostaglandyn w obwodowym układzie nerwowym, dzięki czemu mają silniejsze działanie przeciwbólowe oraz działają również przeciwzapalnie. Bardzo rzadko stwierdza się niepożądane skutki uboczne, aczkolwiek warto uprzedzić o możliwym podrażnieniu przewodu pokarmowego (nudności i/lub bóle w nadbrzuszu). U dzieci powinien być stosowany tylko doraźnie, nie dłużej niż 3 dni w przypadku dolegliwości bólowych i 5 dni w przypadku gorączki. Zalecana dawka dobowa to 20–30 mg/kg w dawkach podzielonych. Dawka dobowa dla dzieci od 1. do 3. roku życia (10–15 kg) wynosi 300 mg/dobę, dla dzieci w wieku 4–6 lat (16–20 kg) – 450 mg/dobę. Dzieciom w wieku 7–9 lat (21–29 kg) można podać maksymalnie 600 mg/dobę, w wieku 10–12 lat (30–40 kg) – 900 mg/dobę. Dawka dobowa dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat wynosi 1200 mg. Lek można podawać 3 razy dziennie. Ketoprofen Ketoprofen to lek z grupy NLPZ o działaniu przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym i przeciwbólowym. Stosuje się w leczeniu objawowym zapalnych, zwyrodnieniowych i metabolicznych schorzeń reumatycznych oraz w łagodzeniu niektórych objawów zespołów bólowych. Wykazuje silne działanie przeciwzapalne, dzięki czemu jest skuteczny w leczeniu objawowym powikłań powstałych w tkankach okołowierzchołkowych. Dawkowanie wynosi 100 mg co 24 godziny lub co 12 godzin. Nie należy przekraczać tej dawki, ze względu na silne działanie drażniące na błonę śluzową przewodu pokarmowego. W trakcie przeprowadzania wywiadu należy określić, czy nie ma przeciwwskazań do stosowania ketoprofenu, które występują, jeśli pacjent ma: ciężką niewydolność serca, ciężką niewydolność nerek, ciężką niewydolność wątroby, przewlekłą niestrawność, skłonność do krwawień, astmę oskrzelową i zapalenie błony śluzowej nosa, czynną lub nawracającą chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy, występujące w przeszłości krwawienie z przewodu pokarmowego, perforację przewodu pokarmowego, występujące w przeszłości krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja, związane z wcześniejszym stosowaniem NLPZ. Probiotyki Wyposażając pacjenta w cały arsenał farmakologiczny na okoliczność walki z bólem i zakażeniem bakteryjnym, warto również zwrócić uwagę na osłonę jego organizmu przed szkodliwym wpływem leków. Pacjent poczuje się wówczas w pełni pod opieką swojego lekarza, a jego zaufanie do zastosowanego leczenia wzrośnie. Przyjmowanie antybiotyków jest dla organizmu doświadczeniem obciążającym pod kątem obecności fizjologicznej flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym oraz prawidłowej czynności wątroby i nerek. Dlatego też istotne jest pamiętanie o wsparciu organizmu odpowiednimi preparatami probiotycznymi. Obecnie zaleca się preparaty zawierające szczepy bakteryjne Lactobacillus rhamnosus GG, Saccharomyces boulardii lub Lactobacillus sporogenes. W przypadku zalecania probiotyków dla dzieci warto zwrócić uwagę przede wszystkim na formę przyjmowania preparatu. Wśród obecnie dostępnych środków można wymienić: Acidolac zawierający liofilizowane szczepy bakterii Lactobacillus acidophilus oraz liofilizowane szczepy bakterii Bifidobacterium bifidum. Tabletki z wyglądu przypominają żelki „misie”, mają smak białej czekolady. Należy je podawać 2 razy dziennie, nie można ich stosować u dzieci poniżej 3. roku życia. Ido-Form Kid – zawierający Lactobacillus rhamnosus GG, witaminę B6, witaminę B1, Bifidobacterium animalis subs. Lactis. Ma formę tabletek do ssania, przyjmuje się 1 tabletkę dziennie, preparat można stosować u dzieci powyżej 1. roku życia. Nowoczesne technologie w leczeniu dolegliwości bólowych Lasery biostymulacyjne Lasery niskiej mocy, określane również jako lasery biostymulacyjne, są grupą urządzeń, które mają na celu wykorzystanie promienia lasera w celu wywołania pozytywnych zmian w tkankach, nie powodując ich uszkodzenia w jakimkolwiek stopniu. Wykazano, że promień światła o odpowiedniej długości fali wywołuje w tkankach reakcje fotobiochemiczne, które mogą skutkować zmniejszeniem dolegliwości bólowych w naświetlanym miejscu. Wpływ fotochemiczny na syntezę neurotransmiterów powoduje, że lasery takie mogą oddziaływać zarówno na ból wywołany przez podrażnienie zakończeń nerwowych, jak i ból neuropatyczny. Mają również działanie przeciwzapalne, jeśli ognisko zapalenia znajduje się w „zasięgu” działania lasera, naświetlanie może spowodować zmniejszenie dolegliwości bólowych związanych ze stanem zapalnym. Istnieje wiele doniesień na temat skuteczności działania laserów diodowych, zarówno biostymulacyjnych, jak i zabiegowych w stomatologii, jednak ich stosowanie nie jest zbyt powszechne. W trakcie naświetlania dochodzi do reakcji tkankowej na słabą wiązkę światła o mocy 2–200 mW o odpowiedniej długości fali. Światło może wnikać do organizmu na głębokość nawet 6 cm, dzięki ograniczonemu pochłanianiu przez wodę. Laseroterapia biostymulacyjna jest najczęściej zalecana jako wspomaganie tradycyjnych metod terapeutycznych, a nie samodzielna terapia. Światło o odpowiedniej długości fali wywołuje szereg zmian zachodzących w komórkach organizmu poprzez procesy stabilizacji błon komórkowych, pobudzenie mitochondriów oraz zwiększenie potencjału energetycznego komórki. Z badań wynika, że mechanizm działania lasera powoduje wzrost liczebności limfocytów T oraz aktywności monocytów, makrofagów i neutrofilów, co zwiększa miejscowo odporność organizmu i przyspiesza procesy gojenia w miejscu stanu zapalnego. Same komórki ulegają pobudzeniu do działania poprzez mechanizmy związane z aktywnością mitochondriów. Miejscowe działanie przeciwzapalne jest również związane z obkurczeniem naczyń krwionośnych wskutek wzrostu stężenia serotoniny, histaminy i heparyny, co hamuje narastanie przesączania śródnaczyniowego i powstawanie obrzęku zapalnego. W przypadku leczenia endodontycznego badano wpływ promieniowania lasera biostymulacyjnego o długości fali 809 nm na występowania bolesności pozabiegowej po leczeniu endodontycznym. Badania potwierdziły zmniejszenie dolegliwości bólowych po jednym zabiegu naświetlania laserem. Dodatkowo działanie laserów biostymulacyjnych przyspiesza gojenie ran i procesy naprawcze w tkankach oraz zapobiega ich uszkodzeniom zapalnym. Wszystkie te aspekty mogą mieć znaczenie przy leczeniu endodontycznym, chociaż w tym przypadku konieczne jest regularne stosowanie naświetlania laserem w... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Forum Stomatologii Praktycznej Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź

MĘŻCZYZNA, 26 LAT ponad rok temu. Ból zęba Stomatologia Ekstrakcja zęba Antybiotykoterapia Ząb Leki. Lek. dent. Konrad Rutkowski Stomatolog , Poznań. 84 poziom zaufania. Jeżeli są wskazania to można, a nawet należy przyjmować znacznie większe dawki antybiotyku, który został zaordynowany przez lekarza.

Niniejszy przegląd Cochrane został opracowany w celu oceny wpływu antybiotyków na ból i obrzęk odczuwany przez dorosłych w dwóch stanach powszechnie odpowiedzialnych za wywoływanie bólu zębów. Celem przeglądu była ocena skutków stosowania antybiotyków w przypadku, gdy są one podawane z lub bez leczenia stomatologicznego. Wprowadzenie Ból zęba jest częstym problemem i może się pojawić, gdy dochodzi do obumarcia nerwu w zębie z powodu postępującej próchnicy lub urazu. Bez leczenia może dojść do zakażenia bakteryjnego martwego zęba i powstania ropnia, który prowadzi do obrzęku i rozprzestrzenienia się stanu zapalnego, który może czasem zagrażać życiu. Zalecane leczenie obejmuje usunięcie martwych nerwów i zgromadzonych bakterii. Zwykle polega na usunięciu zęba lub leczeniu kanałowym (zabieg, w którym usuwane są nerwy i miazga, a wnętrze zęba jest oczyszczane i uszczelniane). Antybiotyki są zalecane tylko wtedy, gdy występuje ciężka infekcja, która rozprzestrzeniła się z zęba do otaczających tkanek. Jednak niektórzy stomatolodzy nadal rutynowo przepisują antybiotyki doustne pacjentom z ostrymi chorobami zębów, w których nie stwierdza się żadnych oznak rozprzestrzeniania się infekcji lub nie stosują leczenia stomatologicznego w celu usunięcia zainfekowanego materiału. Stosowanie antybiotyków przyczynia się do rozwoju bakterii odpornych na antybiotyki. Dlatego ważne jest, aby antybiotyki były stosowane tylko wtedy, gdy mogą one przynieść korzyści pacjentowi. Stomatolodzy przepisują około od 8% do 10% wszystkich antybiotyków stosowanych w podstawowej opiece zdrowotnej w krajach o wysokim dochodzie, dlatego też ważne jest, aby uświadomić stomatologom, kiedy stosowanie antybiotyków będzie korzystne dla pacjentów. Charakterystyka badania Niniejszy przegląd oparty jest na danych naukowych, które są aktualne do dnia 26 lutego 2018 r. Przeszukaliśmy naukowe bazy danych i znaleźliśmy dwa badania z łączną liczbą 62 uczestników włączonych do analizy. Oba badania przeprowadzone były w szkołach stomatologicznych w USA i oceniały stosowanie antybiotyków doustnych w zmniejszaniu bólu i obrzęku zgłoszonych przez osoby dorosłe po pierwszym etapie leczenia kanałowego w znieczuleniu miejscowym. Antybiotykiem stosowanym w obu badaniach była penicylina VK, wszyscy uczestnicy otrzymywali również środki przeciwbólowe. Główne wyniki W obu badaniach włączonych do przeglądu wykazano, że nie było wyraźnych różnic w odczuwaniu bólu lub obrzęku przez osoby, które otrzymały antybiotyk doustny w porównaniu z placebo (leczenie pozorowane), gdy terapię zastosowano łącznie z pierwszym etapem leczenia kanałowego i środkami przeciwbólowymi. Jednakże badania te były niewielkie i dostarczyły danych naukowych niskiej jakości, dlatego nie możemy być pewni, czy wyniki są właściwe. W żadnym badaniu nie oceniono efektów stosowania antybiotyków bez jednoczesnego chirurgicznego leczenia stomatologicznego. W jednym badaniu oceniano działania niepożądane wśród uczestników: u jednej osoby przyjmującej placebo wystąpiła biegunka, a jedna osoba stosująca antybiotyk zaobserwowała zmęczenie i złe samopoczucie po leczeniu. Jakość danych naukowych Oceniliśmy jakość zebranych danych naukowych na bardzo niską. Obecne dane są niewystarczające, aby móc określić efekty stosowania antybiotyków w analizowanym do tłumaczenia: Tłumaczenie: Joanna Zając Redakcja: Magdalena Koperny, Małgorzata Kołcz

Erytromycyna na zapalenie dziąseł bez recepty jest dobrą alternatywą dla amoksycyliny i penicyliny. Antybiotyk ten ma jednak kilka zalet i wad. Erytromycyna jest skuteczna w zwalczaniu różnych rodzajów infekcji stomatologicznych. Jej dodatkową zaletą jest to, że jest bezpieczna dla pacjentów z alergią na penicylinę i amoksycylinę.

Temat: Ból zęba pod koroną (4) Ból zęba pod koroną Mam założone korony cyrkonowe, boli mnie górna jedynka przeleczons rok temu kanalowo, dentysta zalecił mi żel elmex, potem antybiotyk, nic nie pomaga. Ząb pobolewa okresowo bez czynników zewnętrznych, nie boli przy opukiwaniu, na zdjęciu ponoć wszystko ok... Może ktoś.... Coś... Ból zęba pod koroną Może leczenie kanałowe zostało przeprowadzone nieprawidłowo (np. lekarz zostawił w zębie jakiś instrument albo odrobinę miazgi, która teraz gnije)? A może przyczyną bólu jest podrażnienie lub zapalenie tkanek okołowierzchołkowych? Radziłabym sprawdzić, co się dzieje z Pani/Pana Ból zęba pod koroną Treść zablokowana przez moderatora Ból zęba pod koroną Treść zablokowana przez moderatoraZobacz inne dyskusje Białe zęby - domowe sposoby Jakie znacie domowe BEZPIECZNE sposoby na pozbycie się przebarwień na zębach.... Problem z licówkami? WitamMam założone licówki, moja dentystka co mi je robiła,... Lekko ukruszona górna jedynka Witam, jak można zauważyć na załączonym zdjęciu lekko... Plomby, zęby Witam, koncze 17 lat i mam na obecna chwile 9 plomb w zebach. Posiadam od roku aparat staly...

uxaq.